Zawód rzeczoznawcy majątkowego należy do najbardziej prestiżowych zawodów spośród tak zwanych zawodów nieruchomościowych. Osoby z kwalifikacjami najczęściej zatrudniane są w kancelariach rzeczoznawców majątkowych, w bankach w działach zajmujących się kredytami hipotecznymi lub nieruchomościami. Bardzo często zakładają również swoje działalności gospodarcze. Muszą jednak pamiętać, że w związku z ciągłymi zmianami w przepisach prawa budowlanego, księgowości zarządczej oraz innych przepisach regulujących rynek nieruchomości, muszą nieustannie dokształcać się na dostępnych kursach i szkoleniach.
Dlatego, zawód rzeczoznawcy majątkowego nie jest zbyt popularny. Jest to związane także z panującymi w polskim prawie przepisami regulującymi sposób przyznawania tego tytułu zawodowego. Jest to tytuł kwalifikacyjny nadawany osobie fizycznej w zakresie szacowania nieruchomości. Warunkiem koniecznym i podstawowym do jego uzyskania jest posiadanie tytułu magistra. Bez wykształcenia wyższego nie ma możliwości uzyskania tego tytułu zawodowego.
Zgodnie z art. 177 ustawy o gospodarce nieruchomościami uprawnienia takie może zdobyć jedynie osoba, która ma pełną zdolność do czynności prawnych, nie była karana za przestępstwa przeciwko dokumentom i mieniu, nie składała fałszywych zeznań, nie jest przestępcą gospodarczym.
W zakresie wykształcenia wymagane jest ono na poziomie studiów magisterskich oraz ukończenia studiów podyplomowych w zakresie wyceny nieruchomości. Ukończenie kierunkowych studiów podyplomowych nie jest wymagane jedynie w momencie, gdy w trakcie trwania studiów magisterskich program obejmował minimalny zakres przedmiotów dotyczących zagadnienia szacowania nieruchomości.
Dodatkowo, zgodnie z rozporządzeniem ministra infrastruktury z dnia 15 lutego 2008 roku w sprawie nadawania uprawnień i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami, wymagane jest obycie praktyki zawodowej. Praktyka nie może trwać krócej niż 12 miesięcy oraz musi odbywać się u rzeczoznawcy majątkowego, który nieprzerwanie od minimum pięciu lat pracuje w swoim zawodzie. W trakcie trwania takiej praktyki przyszły rzeczoznawca zapoznaje się ze sposobem ewidencji i rejestracji dokumentów przez sądy czy urzędy miasta, gminy, które będą niezbędne w przyszłym szacowaniu wartości nieruchomości. W trakcie praktyki kandydat musi także sporządzić piętnaście projektów operatów szacunkowych z zastosowaniem różnych technik wyceny i szacowania.
Postępowanie kwalifikacyjne prowadzone jest w dwóch etapach: pisemnym i ustnym. Warunkiem uzyskania tytułu zawodowego rzeczoznawcy majątkowego jest pozytywne zdanie egzaminu państwowego z zakresu szacowania nieruchomości.