Program rządowy Mieszkanie dla Młodych ma wspierać w zakupie swojego pierwszego, własnego M młode małżeństwa i osoby samotne. Przy czym należy pamiętać, że mieszkanie musi pochodzić z rynku pierwotnego.
W celu zakwalifikowania się do programu nie można mieć ukończonego 35. roku życia, zaś powierzchnia kupowanej nieruchomości nie może mieć więcej niż 75 mkw. w przypadku mieszkania i nie może przekraczać 100 mkw. w przypadku domu jednorodzinnego. Warto wiedzieć, że rodzina z trójką dzieci może kupić nieruchomość o 10 mkw. większą. Kolejnym, bardzo ważnym warunkiem przystąpienia do programu MdM jest to, że kupowany lokal musi mieścić się w określonych limitach cenowych.
Jak ustalane są limity cenowe dla mieszkań i od czego zależą – o tym poniżej w artykule.
Mieszkanie dla Młodych już od momentu pojawienia się budzi wiele kontrowersji. Spory wywoływało przede wszystkim wykluczenie z programu rynku wtórnego i brak możliwości zakupu lokalu o większym metrażu przez rodziny z dwójką dzieci. Dezaprobatę budzi również sposób kwalifikowania mieszkań do programu, gdyż limity ustalane co kwartał przez wojewodów sprawiają, iż mieszkania, które spełniają kryterium ceny umiejscowione są głównie na peryferiach miast.
fot. Sergey Nivens/bigstockphoto.com
Do wyznaczenia limitu cenowego w MdM wykorzystywane są tzw. wskaźniki przeliczeniowe dotyczące kosztu odtworzenia 1 mkw. powierzchni użytkowej w budynkach mieszkalnych w danej gminie. Limity cenowe dopłat ustalane są i publikowane przez wojewodów. Do tych obliczeń wojewodowie biorą średnią arytmetyczną z dwóch ostatnich odczytów wskaźnika, którą następnie powiększają o 10% i w ten sposób ustalają limit cenowy dla mieszkań w MdM dla danego województwa. Wskaźniki te są zróżnicowane – mają inną wartość dla siedzib wojewodów oraz sejmików samorządowych i inne dla pozostałych obszarów wybranego województwa.
Wyjątek stanowią tu gminy, które bezpośrednio sąsiadują z miastami wojewódzkimi. Wówczas pod uwagę bierze się średnią arytmetyczną z limitu dla stolicy województwa oraz reszty województwa. Wskaźnik ten nie może być jednak większy niż 20% limitu ustalonego w pozostałych gminach.
Limity cenowe mogą, lecz nie muszą, być aktualizowane co kwartał. Są one zawsze wyższe w dużych i bogatych miastach, a niższe w małych i biednych. Warto pamiętać, że najlepszy stosunek limitów cenowych MdM do ilości ofert na rynku pierwotnym jest z reguły w miastach średnich i szybko rozwijających się. Dużo zależy również od konkurencji na rynku deweloperskim. Łatwiej znaleźć też odpowiedni lokal w mniejszej miejscowości, która nie jest stolicą regionu.
Niestety ustalone limity cenowe nie są adekwatne do rzeczywistości. Udowadnia to fakt, że w niektórych miejscowościach znalezienie mieszkania na rynku pierwotnym z ceną za 1 mkw. mieszczącą się w tych limitach jest niemal równe zeru.