Metoda kosztowa wyceny nieruchomości

Wycena nieruchomości powinna być dokonywana przez rzeczoznawcę, który posiada odpowiednią wiedzę i doświadczenie. Wycena niezbędna jest w różnych sytuacjach, w których dochodzi do zmiany własności nieruchomości, czy to poprzez sprzedaż, licytację komorniczą czy inne.

Financing A Property

Istnieje kilka metod wyceny, którymi posługują się rzeczoznawcy, a jedną z nich jest metoda kosztowa. Polega ona na określeniu wartości nieruchomości w oparciu o założenie, że odpowiada ona kosztom jej odtworzenia, pomniejszonym o wartość zużycia. Oddzielnie określa się koszt nabycia oraz koszt odtworzenia poszczególnych części składowych nieruchomości.

Przy ustaleniu wartości odtworzeniowej dla nabycia nieruchomości, bierze się pod uwagę aktualną wartość rynkową nieruchomości tego samego rodzaju, o takich samych cechach. Ustalając natomiast wartość odtworzenia części składowych rzeczoznawca opiera się również na cenach rynkowych przewidzianych dla odtworzenia lub zastąpienia poszczególnych części składowych, ale pomniejszonych o stopień i wartość ich zużycia. Części odtwarzane powinny być wykonane w tej samej technologii i z takich samych materiałów. Przy metodzie kosztów zastąpienia natomiast, określa się koszt odtworzenia części składowych, częściami o takiej samej funkcji użytkowej, ale wykonanych z aktualnie dostępnych materiałów i technologii.

Zarówno metodę odtworzenia jak i metodę zastąpienia stosuje się przy użyciu techniki szczegółowej, techniki elementów scalonych albo techniki wskaźnikowej:

  1. Pierwsza z nich polega na określeniu kosztów odtworzenia lub kosztów zastąpienia biorąc pod uwagę ilość robót budowlanych oraz ich cen jednostkowych niezbędnych do odtworzenia lub zastąpienia części nieruchomości.
  2. Technika elementów scalonych natomiast to określenie kosztów na podstawie ilości scalonych elementów robót budowlanych i cen scalonych poszczególnych elementów tych robót.
  3. Metoda wskaźnikowa z kolei polega na ustaleniu wartości odtworzeniowej lub wartości zastąpienia jako iloczyn ceny wskaźnikowej wraz z jednostkami odniesienia, w stosunku do których została ustalona. Tę technikę można jednak stosować wyłącznie w sytuacjach, kiedy obiekty, których wartość jest określana można porównać z obiektami, których ceny wskaźnikowe są znane.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *