Wprowadzone zaostrzenia przepisów prawa bankowego w przyznawaniu kredytów hipotecznych i wzrost ich oprocentowania przyczyniły się do nieco słabszego popytu na rynku nieruchomości. Stan ten rozpoczął się od mniej więcej 2011 roku. Aktualnie rynek bankowych kredytów nieco się ustabilizował, a aktualna średnia marża kredytów hipotecznych z wkładem własnym wynosi minimum 2 proc. Szacuje się, że na koniec bieżącego roku stan ten powinien się już ustabilizować, oczywiście przy założeniu niewystąpienia żadnych nagłych zawirowań gospodarczych w kraju. Czy w takim razie na tej podstawie można zakładać, że ceny mieszkań zarówno na rynku pierwotnym, jak i wtórnym rosną? Czy od 2011 roku trudniej o mieszkanie ze względu na jego koszt?
Według najnowszych raportów analizy ceny mieszkań na różnych obszarach Polski, z uwzględnieniem dużych i małych miast, można zauważyć dużą przepaść cenową między kosztem metra kwadratowego mieszkania w poszczególnych miastach. Średni wzrost ceny mieszkań w całej Polsce wyniósł około 4 procent, różnice cenowe za metr wynoszą nawet do 200%, ale ogólnie przyjęto, że ceny mieszkań są na w miarę ustabilizowanym poziomie.
Niezmiennie najdroższym rynkiem mieszkaniowym jest stolica. Średnia nominalna wartość metra kwadratowego mieszkania w Warszawie wynosi obecnie 6955 zł, mimo iż w roku ubiegłym cena ta kształtowała się jeszcze na poziomie 6987 zł. Drugim w kolejności najdroższym miastem Polski pod względem ceny mieszkania jest Kraków. Tutaj za metr kwadratowy zapłacimy średnio 6000 zł. W dalszej kolejności plasują się odpowiednio Poznań ze średnią ceną 5580 zł, Wrocław – 5328 zł za mkw., Gdańsk – 5215 zł za mkw., Lublin – 4726 zł za mkw., Toruń – 4423 zł za mkw., Olsztyn – 4242 zł za mkw., Białystok – 4053 zł za mkw. Bydgoszcz – 3920 zł za mkw., Łódź – 3587 zł za mkw., Katowice – 3561 zł za mkw. mieszkania.
Po cenach mieszkań w dużych i małych miastach Polski można zaobserwować, które rejony są atrakcyjne zarówno dla obywateli migrujących tam w poszukiwaniu pracy i stałego zamieszkania, a także dla inwestorów. Nie do końca sprawdza się jednak założenie, że im większe miasto tym cena mieszkania musi być wyższa. Dobrym przykładem jest Łódź, trzecie największe miasto w Polsce. Jednak ze względów demograficznych i gospodarczych, jest to miasto mało atrakcyjne dla inwestorów. Tym samym średnie ceny metra kwadratowego za mieszkania w Łodzi są tu znacznie niższe niż w innych, mniejszych miastach Polski.
Warto również zauważyć, że w porównaniu do roku ubiegłego, ceny zakupu metra kwadratowego nieruchomości w najdroższych miastach, czyli Warszawie, Krakowie i Wrocławiu, są niższe. Spadek nie jest duży, bo wynosi w granicy 0,4%, z wyjątkiem Krakowa, gdzie średnia cena w porównaniu do 2013 roku jest niższa o 1,6%. Ceny nieruchomości natomiast w takich miastach jak Lublin, Poznań i Toruń wzrosły w porównaniu do lat poprzednich o ponad 5%.
Przyglądając się cenom mieszkań w mniejszych miastach, można zauważyć, że nie różnią się one mocno od siebie, niezależnie od województwa. W północnym rejonie Polski, w Kwidzynie czy Słupsku, ceny za metr kwadratowy mieszkania oscylują w granicy 2500-3200 zł. Po drugiej stronie kraju, na południu w województwie podkarpackim stawki za metr kształtują się na bardzo podobnym poziomie.
Na podstawie powyższych informacji można przypuszczać, że przepaść cenowa pomiędzy kilkoma dużymi rynkami nieruchomości, czyli Warszawą, Krakowem, Poznaniem czy Wrocławiem, a pozostałą częścią kraju, wynika z ogólnych tendencji gospodarczych i demograficznych. Do tych właśnie miast najczęściej migrują mieszkańcy mniejszych miejscowości w poszukiwaniu zarówno pracy, jak i perspektyw na dalsze życie. Dodatkowo są to również miasta cieszące się dużym zainteresowaniem inwestorów, co powoduje ciągły ich rozwój gospodarczy.
Należy tylko podkreślić, że podane w artykule ceny za metr kwadratowy mieszkania w poszczególnych miastach są cenami średnimi z danego rynku lokalnego. Oczywiście poszczególne ceny mieszkań, w zależności od ich położenia czy standardu wykończenia, mogą znacząco odbiegać od podanych średnich.